ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
5 posters
หน้า 1 จาก 1
คุณคิดอย่างไรกับคุณป้าท่านนี้
ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
มาจะกล่าวบทไปถึงชมรมนี้ เกิดขึ้นวันนี้ ในงานเสวนานักเขียนนั่นเอง แอมก็ได้เล่าให้เพื่อนๆพี่ๆหลายคนฟังแล้ว แต่ก็มีอีกหลายคนมากๆที่ยังไม่รู้เรื่องนี้ จึงอยากจะมาประจาน เอ้ย! ไม่ใช่! เล่าให้ฟังกันนะคะ ^^"
เรื่องก็มีอยู่ว่า....
Chapter 1:ลางร้ายเริ่มปรากฏ
เวลาประมาณเที่ยงวัน ระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมเวที ทดสอบเครื่องเสียง และจัดเอกสารอย่างวุ่นวาย(อารมณ์ประมานว่างานยังไม่เริ่ม ว่างั้น) ก็มีคุณป้าท่านนึง แต่งตัวดีมาก เสื้อสูทสีดำ กางเกงดำ ดูภูมิฐานใช้ได้ เดินเข้ามาถามน้องจิตว่า "งานจะเริ่มกี่โมง" ซึ่งจิตก็บอกไปประมาณว่าเริ่มบ่ายโมง ป้าเค้าได้ยินดังนั้นก็อืมๆๆ ๆๆแล้วก็เดินออกไปเลย พวกแอมก็มาหน้ากันด้วยอาการงงๆแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร โดยมิได้ล่วงรู้ถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น!!!
Chapter 2 : ชิงรางวัล
เวลาประมาณเกือบๆบ่ายโมง งานเริ่มแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีใครมาลงทะเบียนเลย แอม ออมน้อย และภานั่งประจำการอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียน ทันใดนั้นคุณป้า(คนเดิม)ก็เดินตรงเข้ามาเซ็นชื่อเข้าร่วมงาน แล้วก็รับเอกสาร ทันทีที่ป้าเห็นว่ามีใบประเมินให้ทำ ป้าก็ถามขึ้นทันทีว่า "ใบประเมินทำแล้วจะเอามาแลกของรางวัลอะไรได้รึป่าว" แอมก็มองหน้ากันงงๆค่ะ ประมาณว่าป้าแกสื่อตรงมากๆ อยากเอาใบประเมินมาแลกของแจกว่างั้น แอมก็บอกไปอย่างสุภาพว่า "คือเราไม่มีของรางวัลให้ค่ะ แต่เราก็มีจุลสารแจกให้นะคะ" ประมาณนั้น ป้าแกก็อืมๆ ๆๆตามเคย แล้วป้าก็คว้าปากกาชมรม(ใหม่เอียม)แท่งนึงไปจากโต๊ะ และบอกว่า "ขอยืมปากกาแท่งนึงนะ จะเอาไปเขียนใบประเมิน" แล้วก็เดินหนีไปเลย พวกแอมก็มองหน้ากันงๆค่ะ ป้าแกก็เดินละลิ่วไปไกลละ ประมานว่ากลัวเราจะวิ่งมาตามเอาปากกาคืนมั้ง แอมก็เลย เออๆ ให้ป้าเค้ายืมไปก่อนละกัน (หลังจากนั้นปากกาชมรมก็เริ่มขาดแคลนเพราะเหลือให้ใช้แค่ 3 แท่งเอง)
Chapter 3 : เนียนเนียนเนียนโกะ!!!
พอตอนใกล้จะเลิกงาน คุณป้า(เจ้าเก่า --") ก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะลงทะเบียนอีกครั้ง (มีน้องๆเพื่อนๆนั่งเป็นพยานรู้เห็นกันหลายคนเลย) พร้อมกับใบประเมินซึ่งเขียนเส็จแล้ว (อยากจะบอกว่าป้าไม่ได้นั่งร่วมงานเลยแม้แต่วินาทีเดียว แต่ก็สามารถทำใบประเมินให้พวกเราได้ -*-) แล้วป้าก็พูดประโยคเดิมเหมือนกับกรอเทปให้พวกเราฟังว่า "เอาใบประเมินมาให้มีของรางวัลอะไรให้รึป่าว" แอมก็ตอบไปด้วยประโยคเดิมเช่นกันว่าไม่มีให้จริงๆ แล้วป้าเค้าก็ทำเนียนเหมือนไม่มีอะไร แอมก็บอกว่าเมื่อกี๊ป้าเอาปากกาไปแท่งนึงน่ะค่ะ ^^ ป้าก็ตอบว่า"ใช่" แล้วก็ทำหน้าเนียนต่อไป พวกแอมก็งงๆ ไม่รู้จะพูดไงต่อดี ปากกาแท่งนั้นก็ยังเสียบอยู่ที่กระเป๋ากางเกงของป้า ปลอกปากกามันโผล่ออกมาให้เห็น แต่ป้าก็ไม่ได้พยายามจะคืนมันให้พวกเราเลย ทันใดนั้น ป้าก็โพล่งว่า "ขอปากกาแท่งนึง" แล้วก็หยิบปากกา(อีกแท่ง)บนโต๊ะ และเดินดุ่มๆๆๆๆไปที่ซุ้มเด็กๆด้านโน้นเลย
ทีนี้ ก็งงอ่ะสิคะ!!! พวกแอมอึ้งกันอย่างแรงอ่ะ อารมณ์ประมานว่า...อะไรอ่ะป้า!!!! เอาปากกาไปสองแท่งแบบเนียนๆเลยอ่ะ พวกเราก็ปรึกษากันอย่างเร่งด่วนว่าจะเอาไงดี ป้าแกเนียนโครตตตตต ปั๊บบอกว่ายกให้ กล้าขอก็กล้าให้ แต่แอมไม่ยอมอ่ะ อะไร(ฟะ) หยิบไปเฉยเลย เนียนโคตๆ
Chapter 4 : มาตรการขั้นเด็ดขาด!!!
ดังนั้น แอมก็ยกพวกไปตี เอ้ย! ไปหาป้าคนนั้น ซึ่งยืนอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียนของซุ้มนู้น และกำลังพยายามเอาใบประเมิน(ของซุ้มนู้น)ไปขอแลกรางวัล (ซึ่งพนักงานซุ้มนั้นก็ทำท่างงมากๆ เพราะใบประเมินน่ะเค้าทำด้วยใจ ไม่ใช่หวังของรางวัล ป้าแกก็......ได้อีกนะ) แอมก็เดินเข้าไปเลย เข้าไปไหว้อย่างนางงามและพูดเพราะสุดชีวิตว่า "เมื่อกี๊คุณป้าหยิบปากกามาน่ะค่ะ" ป้าก็หันมา ทำหน้าแอ๊บแบ๊วมากกกกก แบบว่า..เธอกำลังพูดถึงอารายอยู่น่ะ(ทำเสียงแบ๊วๆด้วย) พอโดนจ้องนานๆ ป้าก็บอกว่า "ใช่จ้ะ"(ยอมรับด้วยแฮะ --") แอมก็พูดว่า"คือ..จะขอปากกาคืนน่ะค่ะ เพราะว่าที่โต๊ะไม่มีปากกาใช้จริงๆค่ะ" ป้าก็โอเคส่งปากกามาคืนมาให้ แต่ปัญหาคือ ป้าคืนมาแค่แท่งเดียว แล้วอีกแท่งล่ะ???
แอมมองปากกาแท่งเดียวที่ป้าคืนมาแบบงงๆ ป้าก็ยังทำหน้าแบ๊วไม่เลิก ปากกาแท่งแรกที่ป้าฉกไปก็ยังเสียบอยู่ที่กระเป๋ากางเกงตามเดิม แอมก็ใช้ความอดทนเฮือกสุดท้าย บอกกับป้าว่า "คือคุณป้าเอาปากกาไปสองแท่งน่ะค่ะ ขอคืนอีกแท่งด้วยได้มั้ยคะ" ป้าก็ตอบว่า"อ๋อ อีกแท่ง น้องที่โต๊ะ(ซึ่งก็คือแอมเอง)เค้าให้ป้าแล้วน่ะค่ะ" o_0
โอ้แม้จ้าวววว!!!!ดิฉันไปยกปากกาให้คุณตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แอมก็เริ่มเหวี่ยงค่ะ แต่พยายามระงับอารมณ์สุดกำลัง "คนที่ป้าพูดถึงคือหนูเองแหละค่ะ ก็คุณป้าบอกว่าขอยืมเฉยๆไม่ใช่หรอคะ (แอมพยายามแสยะยิ้มหวานด้วยนะ)" ป้าก็ยังยื้อไม่เลิก"จะเอาคืนด้วยหรอ ให้เลยไม่ได้หรอ" แอมก็ตอบไปว่า"คือที่โต๊ะมันไม่พอใช้จริงๆน่ะค่ะป้า..." (คือถ้าป้าไม่คืนเราจะจัดการมาตรการขั้นเด็ดขาด ยาราไนก๊ะ กะป้าแล้วนะคะ!!!!!!) ในที่สุดป้าก็ควักปากกาแท่งนั้นคืนมาแบบไม่ค่อยเต็มใจคืน ...เฮ้อ....สำเร็จซะที
ก็ไม่มีไรอยากเล่าแค่นี้แหละค่ะ อารมณ์ประมานว่าจิ๊กของไปแบบนิ่มๆ เนียนๆซะง้านนนนนน
ปล.ที่จริงก็อยากให้ป้าเหมือนกันนะ ความพยายาม+ความดันทุรังสูงขนาดนั้น แต่เสียใจค่ะป้า นี่มันของชมรมนะคะไม่ใช่ของๆหนูเอง ยังไงหนูก็ต้องปกป้องสุดชีวิตค่ะ หึหึหึหึ
เรื่องก็มีอยู่ว่า....
Chapter 1:ลางร้ายเริ่มปรากฏ
เวลาประมาณเที่ยงวัน ระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมเวที ทดสอบเครื่องเสียง และจัดเอกสารอย่างวุ่นวาย(อารมณ์ประมานว่างานยังไม่เริ่ม ว่างั้น) ก็มีคุณป้าท่านนึง แต่งตัวดีมาก เสื้อสูทสีดำ กางเกงดำ ดูภูมิฐานใช้ได้ เดินเข้ามาถามน้องจิตว่า "งานจะเริ่มกี่โมง" ซึ่งจิตก็บอกไปประมาณว่าเริ่มบ่ายโมง ป้าเค้าได้ยินดังนั้นก็อืมๆๆ ๆๆแล้วก็เดินออกไปเลย พวกแอมก็มาหน้ากันด้วยอาการงงๆแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร โดยมิได้ล่วงรู้ถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น!!!
Chapter 2 : ชิงรางวัล
เวลาประมาณเกือบๆบ่ายโมง งานเริ่มแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีใครมาลงทะเบียนเลย แอม ออมน้อย และภานั่งประจำการอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียน ทันใดนั้นคุณป้า(คนเดิม)ก็เดินตรงเข้ามาเซ็นชื่อเข้าร่วมงาน แล้วก็รับเอกสาร ทันทีที่ป้าเห็นว่ามีใบประเมินให้ทำ ป้าก็ถามขึ้นทันทีว่า "ใบประเมินทำแล้วจะเอามาแลกของรางวัลอะไรได้รึป่าว" แอมก็มองหน้ากันงงๆค่ะ ประมาณว่าป้าแกสื่อตรงมากๆ อยากเอาใบประเมินมาแลกของแจกว่างั้น แอมก็บอกไปอย่างสุภาพว่า "คือเราไม่มีของรางวัลให้ค่ะ แต่เราก็มีจุลสารแจกให้นะคะ" ประมาณนั้น ป้าแกก็อืมๆ ๆๆตามเคย แล้วป้าก็คว้าปากกาชมรม(ใหม่เอียม)แท่งนึงไปจากโต๊ะ และบอกว่า "ขอยืมปากกาแท่งนึงนะ จะเอาไปเขียนใบประเมิน" แล้วก็เดินหนีไปเลย พวกแอมก็มองหน้ากันงๆค่ะ ป้าแกก็เดินละลิ่วไปไกลละ ประมานว่ากลัวเราจะวิ่งมาตามเอาปากกาคืนมั้ง แอมก็เลย เออๆ ให้ป้าเค้ายืมไปก่อนละกัน (หลังจากนั้นปากกาชมรมก็เริ่มขาดแคลนเพราะเหลือให้ใช้แค่ 3 แท่งเอง)
Chapter 3 : เนียนเนียนเนียนโกะ!!!
พอตอนใกล้จะเลิกงาน คุณป้า(เจ้าเก่า --") ก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะลงทะเบียนอีกครั้ง (มีน้องๆเพื่อนๆนั่งเป็นพยานรู้เห็นกันหลายคนเลย) พร้อมกับใบประเมินซึ่งเขียนเส็จแล้ว (อยากจะบอกว่าป้าไม่ได้นั่งร่วมงานเลยแม้แต่วินาทีเดียว แต่ก็สามารถทำใบประเมินให้พวกเราได้ -*-) แล้วป้าก็พูดประโยคเดิมเหมือนกับกรอเทปให้พวกเราฟังว่า "เอาใบประเมินมาให้มีของรางวัลอะไรให้รึป่าว" แอมก็ตอบไปด้วยประโยคเดิมเช่นกันว่าไม่มีให้จริงๆ แล้วป้าเค้าก็ทำเนียนเหมือนไม่มีอะไร แอมก็บอกว่าเมื่อกี๊ป้าเอาปากกาไปแท่งนึงน่ะค่ะ ^^ ป้าก็ตอบว่า"ใช่" แล้วก็ทำหน้าเนียนต่อไป พวกแอมก็งงๆ ไม่รู้จะพูดไงต่อดี ปากกาแท่งนั้นก็ยังเสียบอยู่ที่กระเป๋ากางเกงของป้า ปลอกปากกามันโผล่ออกมาให้เห็น แต่ป้าก็ไม่ได้พยายามจะคืนมันให้พวกเราเลย ทันใดนั้น ป้าก็โพล่งว่า "ขอปากกาแท่งนึง" แล้วก็หยิบปากกา(อีกแท่ง)บนโต๊ะ และเดินดุ่มๆๆๆๆไปที่ซุ้มเด็กๆด้านโน้นเลย
ทีนี้ ก็งงอ่ะสิคะ!!! พวกแอมอึ้งกันอย่างแรงอ่ะ อารมณ์ประมานว่า...อะไรอ่ะป้า!!!! เอาปากกาไปสองแท่งแบบเนียนๆเลยอ่ะ พวกเราก็ปรึกษากันอย่างเร่งด่วนว่าจะเอาไงดี ป้าแกเนียนโครตตตตต ปั๊บบอกว่ายกให้ กล้าขอก็กล้าให้ แต่แอมไม่ยอมอ่ะ อะไร(ฟะ) หยิบไปเฉยเลย เนียนโคตๆ
Chapter 4 : มาตรการขั้นเด็ดขาด!!!
ดังนั้น แอมก็ยกพวกไปตี เอ้ย! ไปหาป้าคนนั้น ซึ่งยืนอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียนของซุ้มนู้น และกำลังพยายามเอาใบประเมิน(ของซุ้มนู้น)ไปขอแลกรางวัล (ซึ่งพนักงานซุ้มนั้นก็ทำท่างงมากๆ เพราะใบประเมินน่ะเค้าทำด้วยใจ ไม่ใช่หวังของรางวัล ป้าแกก็......ได้อีกนะ) แอมก็เดินเข้าไปเลย เข้าไปไหว้อย่างนางงามและพูดเพราะสุดชีวิตว่า "เมื่อกี๊คุณป้าหยิบปากกามาน่ะค่ะ" ป้าก็หันมา ทำหน้าแอ๊บแบ๊วมากกกกก แบบว่า..เธอกำลังพูดถึงอารายอยู่น่ะ(ทำเสียงแบ๊วๆด้วย) พอโดนจ้องนานๆ ป้าก็บอกว่า "ใช่จ้ะ"(ยอมรับด้วยแฮะ --") แอมก็พูดว่า"คือ..จะขอปากกาคืนน่ะค่ะ เพราะว่าที่โต๊ะไม่มีปากกาใช้จริงๆค่ะ" ป้าก็โอเคส่งปากกามาคืนมาให้ แต่ปัญหาคือ ป้าคืนมาแค่แท่งเดียว แล้วอีกแท่งล่ะ???
แอมมองปากกาแท่งเดียวที่ป้าคืนมาแบบงงๆ ป้าก็ยังทำหน้าแบ๊วไม่เลิก ปากกาแท่งแรกที่ป้าฉกไปก็ยังเสียบอยู่ที่กระเป๋ากางเกงตามเดิม แอมก็ใช้ความอดทนเฮือกสุดท้าย บอกกับป้าว่า "คือคุณป้าเอาปากกาไปสองแท่งน่ะค่ะ ขอคืนอีกแท่งด้วยได้มั้ยคะ" ป้าก็ตอบว่า"อ๋อ อีกแท่ง น้องที่โต๊ะ(ซึ่งก็คือแอมเอง)เค้าให้ป้าแล้วน่ะค่ะ" o_0
โอ้แม้จ้าวววว!!!!ดิฉันไปยกปากกาให้คุณตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แอมก็เริ่มเหวี่ยงค่ะ แต่พยายามระงับอารมณ์สุดกำลัง "คนที่ป้าพูดถึงคือหนูเองแหละค่ะ ก็คุณป้าบอกว่าขอยืมเฉยๆไม่ใช่หรอคะ (แอมพยายามแสยะยิ้มหวานด้วยนะ)" ป้าก็ยังยื้อไม่เลิก"จะเอาคืนด้วยหรอ ให้เลยไม่ได้หรอ" แอมก็ตอบไปว่า"คือที่โต๊ะมันไม่พอใช้จริงๆน่ะค่ะป้า..." (คือถ้าป้าไม่คืนเราจะจัดการมาตรการขั้นเด็ดขาด ยาราไนก๊ะ กะป้าแล้วนะคะ!!!!!!) ในที่สุดป้าก็ควักปากกาแท่งนั้นคืนมาแบบไม่ค่อยเต็มใจคืน ...เฮ้อ....สำเร็จซะที
ก็ไม่มีไรอยากเล่าแค่นี้แหละค่ะ อารมณ์ประมานว่าจิ๊กของไปแบบนิ่มๆ เนียนๆซะง้านนนนนน
ปล.ที่จริงก็อยากให้ป้าเหมือนกันนะ ความพยายาม+ความดันทุรังสูงขนาดนั้น แต่เสียใจค่ะป้า นี่มันของชมรมนะคะไม่ใช่ของๆหนูเอง ยังไงหนูก็ต้องปกป้องสุดชีวิตค่ะ หึหึหึหึ
MaLeSs_Amm- จำนวนข้อความ : 13
Join date : 15/11/2009
Re: ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
ป้าเจ๋งว่ะ ฮาๆๆๆ
แต่ พี่แอมเจ๋งกว่า ไปโหดใส่ป้าแกได้
ปล ใครไม่เก็ทลองไปถามฝ่ายยลงทะเบียนดูนะ
แต่ พี่แอมเจ๋งกว่า ไปโหดใส่ป้าแกได้
ปล ใครไม่เก็ทลองไปถามฝ่ายยลงทะเบียนดูนะ
pubpub001- จำนวนข้อความ : 28
Join date : 14/11/2009
Re: ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
ไม่โหดน้าาาาา
พี่สุภาพอย่างแรงอ่าาาาา
แต่ถ้าป้าแกแอ๊บเนียนต่อไป พี่ก็จะเหวี่ยงแล้วหล่ะ 55+
พี่สุภาพอย่างแรงอ่าาาาา
แต่ถ้าป้าแกแอ๊บเนียนต่อไป พี่ก็จะเหวี่ยงแล้วหล่ะ 55+
MaLeSs_Amm- จำนวนข้อความ : 13
Join date : 15/11/2009
Re: ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
โอ้ววววว
มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วย
น้องแอมเก่งมากๆเลยค่ะที่ควบคุมอารมณ์ไว้ได้จนภารกิจ(ทวงปากกา)สำเร็จ
ไม่ว่าจะเป็นการทวงปากกาหรือการทำงานอื่นๆ การใจเย็นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก แอมทำถูกแล้วจ้ะ
ขอบคุณที่ตามล่าหาปากกามาคืนให้ชมรมเราจ้า
มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วย
น้องแอมเก่งมากๆเลยค่ะที่ควบคุมอารมณ์ไว้ได้จนภารกิจ(ทวงปากกา)สำเร็จ
ไม่ว่าจะเป็นการทวงปากกาหรือการทำงานอื่นๆ การใจเย็นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก แอมทำถูกแล้วจ้ะ
ขอบคุณที่ตามล่าหาปากกามาคืนให้ชมรมเราจ้า
athiwasana- จำนวนข้อความ : 46
Join date : 14/11/2009
Re: ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
ดราม่าในชีวิตจริงนี่เอง ; w ;
Dragon_Roar- จำนวนข้อความ : 9
Join date : 23/11/2009
: 33
Re: ภารกิจทวงคืนสมบัติของชมรม (ปากกาชมรม) !!!
เหมือนกับพวกมาเอาของฟรี ของแจก กินๆๆๆ ตามงานอบรมสัมมนาต่างๆ น่ะ ที่มีเลี้ยงข้าวเลี้ยงอาหารนู่นนี่
อันนี้ไม่ได้คืบจะเอาศอก -*-
อันนี้ไม่ได้คืบจะเอาศอก -*-
Kwanrapee The Artist- จำนวนข้อความ : 4
Join date : 06/12/2009
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|